Уайз начинал свой фильм с вошедшей с тех пор во все учебники панорамы Манхэттена с птичьего полета. Спилберг вступает в прямую полемику: его начальная панорама — по руинам и трущобам, готовым к сносу. Контекст «Вестсайдской истории» — перестройка квартала, который был превращен из неблагополучного в элитный: на месте спортплощадки, где «Акулы» дрались с «Ракетами», построили Линкольн-центр с кинотеатром, оперным и балетным театрами.
Спрятанный в старой картине контекст Спилберг делает явным, обнажая заодно мотивы участников подростковых банд: они обороняют свою территорию и от бессилия бросаются друг на друга. Уточнены и другие детали. Если белые «Ракеты» принципиально не хотят работать («Я не антисоциален, я просто против работы», — поет один из них в язвительном диалоге с воображаемым копом; здесь сцена перенесена в полицейский участок), то «Акулы» как иммигранты обречены на круглосуточный труд. Их драчливость — чистый защитный рефлекс, ведь против них не только соперники по уличным войнам, но и власти, да и просто большинство «местных».
Wise, filmine o zamandan beri tüm ders kitaplarında yer alan Manhattan'ın kuşbakışı görünümüyle başladı. Spielberg doğrudan bir polemiğe giriyor: Açılış panoraması yıkılmaya hazır harabeler ve gecekondu mahallelerinden oluşuyor. "Batı Yakası Hikâyesi"nin bağlamı, dezavantajlı durumdan elit kesime dönüşen bir mahallenin yeniden inşasıdır: Köpekbalıklarının Rockets'a karşı savaştığı spor sahasının yerinde, sinema, opera ve bale tiyatrolarının bulunduğu Lincoln Center inşa edilmiştir.
<br / >Spielberg eski filmde gizli olan bağlamı açık bir şekilde ortaya koyuyor ve aynı zamanda genç çete üyelerinin amaçlarını da açığa çıkarıyor: kendi bölgelerini savunuyorlar ve güçsüzlükten dolayı birbirlerine koşuyorlar. Diğer ayrıntılar da netleştirildi. Beyaz Rockets temelde çalışmak istemiyorsa ("Ben antisosyal değilim, sadece çalışmaya karşıyım" diye şarkı söylüyor içlerinden biri hayali bir polisle yakıcı bir diyalogda; burada sahne polis karakoluna aktarılıyor) , o zaman Köpekbalıkları göçmen olarak gece gündüz çalışmaya mahkumdur. Hırçınlıkları saf bir savunma refleksidir, çünkü sadece sokak savaşlarındaki rakipleri değil, aynı zamanda yetkililer ve kısaca "yerel halkın" çoğunluğu da onlara karşıdır.