Rusça - Türkçe çeviri (v1.4 yeni)
?Rusça
0
ПЕРВАЯ РОЛЬ
Сначала всё было хорошо, даже очень хорошо. Юра прекрасно сдал экзамены, и его принялив театральный институт. Мать, Анна Васильевно, поздравила сына, а отец, Николай Петрович, подарил ему бритву. Профессор, который принимал экзамены, сказал Анне Васильевне, что у Юры большие способности. Анна Васильевна была очень довольна успе- хами сына. Но в первый же день Юра пришёл из института, показал матери студен- ческий билет, а потом спокойно сообщил ей, что он вместе со всеми студентами едет в колхоз. Там они будут помогать колхозникам убирать картофель. - Ты шутишь? - удивилась Анна Васильевна. - Нет. Мне нужно взять тёплые вещи.
0
- Как?! Вы - артисты и вдруг поедете убирать картофель?! - Мама, мы ещё не артисты. В колхозе мы будем работать только три недели. И потом, физическая работа ещё никому не помешала стать артистом. Утром Юра уехал в колхоз. Прошло 00 дней. Анна Васильевна волно- валась, как там Юра. Была осень, почти каждый день шёл дождь, было холодно. Однажды она решила поговорить с мужем. - Посмотри, какая погода! Всё время дождь… - Да, картофель лучше убирать в хорошую погоду, - спокойно ответил Николай Петрович и продолжал завтракать. - Не понимаю, как ты можешь быть спокойным. Юре только 00 лет… - Скоро восемнадцать… - Он же ещё мальчик! - Я этому мальчику бритву подарил.
0
- Он ещё совсем слабый. - Слабый? А ты видела, как он играет в футбол со своими друзьями? - Убирать картофель - это трудная физическоя работа. - Ничего, когда мне было 00 лет, я уже работал на заводе. И как видишь, ничего не случилосьсо мной! - Я только не могу понять: почему они, будущие артисты, должны работать в колхозе? Они не агрономы, не колхозники, они же артисты! - Ну и что? Я читал, что народный артист Хмелёв работал сначала на автозаводе. Это не помешало ему стать большим артистом. Артист должен хорошо знать и жизнь, и труд, и людей, и то, что картофель растёт не в магазине. Анна Васильевна сердито посмотрела на мужа и сказала: - Ну, если ты не хочешь помочь своему сыну, тогда я сама помогу ему.
0
- Не нужно ему помогать. Ты же знаешь, что у нас это стало хорошей традицией - помогать колхозникам осенью убирать урожай. И все студенты в сентябре едут в колхозы. На следующий день Николай Петрович уехал в командировку, a Анна Васильевна решила помочь сыну. Она позвонила другу Николая Петровича, у которого была машина, и попросила его при- ехать к ней. - Сергей Владимирович, я вас очень прошу помочь мне и Юре. - Ачто случилось, Анна Васильевна? - Вы знаете, что наш Юра поступил в теат- ральный институт? - Да, Николай Петрович мне рассказывал.lid - Но вот уже 00 дней наш Юра выступает не в своей роли. Он поехал в колхоз убирать карто- фель. - Ну, что ж, это неплохая роль. Современная.
0
- Я очень волнуюсь. Я прошу вас поехать туда, посмотреть, как он там себя чувствуют. Может быть, вы привезёте его обратно… - Но ему, наверное, не разрешат уехать? - А вы там объясните: отец уехал в командировку, а мать плохо себя чувствуют. - А Николай Петрович знает об этом? - Конечно, нет. - Я думаю, если Николай Петрович узнает, он будет очень недоволен. Но чтобы вы не волновались, я поеду и посмотрю, как там чувствует себя наш Юра. - Большое спасибо, Сергей Владимирович! Я знала, что вы поможете мне. Я хочу послать Юре письмо и домашние пирожки. В воскресенье Сергей Владимирович поехал в КОЛХОЗ. Свою машину он остановил около поля. Здесь он увидел молодого человека, который шёл по полю. - Молодой человек, вы не знаете, где здесь работают студенты театрального института?
0
- Знаю. Я сам студент театрального института. А кто вам нужен? - Мне нужен Юра Сорокин. rurovbe - Пойдёмте со мной. Когда Юра увидел Сергея Владимировича, он удивился и сказал: - Здравствуйте, Сергей Владимирович! Что случилось? avon strefa - Здравствуй, Юра. Ничего не случилось, дома все здоровы. Папа уехал в командировку, а мама очень волнуется и попросила меня поехать узнать, как ты себя чувствуешь. - Отлично себя чувствую. В колхозе говорят, что мы хорошо играем роль колхозников. Правдиво. - Мама прислала тебе письмо и пирожки. - Вот это хорошо! Ребята, идите сюда! Вы ещё не знаете, какие вкусные пирожки печёт моя мама. Около костра быстро собрались студенты. Все они были здоровые, весёлые, у всех было хорошее настроение.
0
Юра положил пирожки, чтобы все могли есть их, а сам начал читать письмо. Он прочитал его и сказал:"Моя мама всё думает, что я маленький слабый мальчик." А потом посмотрел на друзей и спросил: - Ну, как пирожки? Нравятся? - Прекрасные пирожки! Поблагодари свою маму за такие вкусные пирожки. Юра сел около костра и быстро написал письмо маме, и Сергей Владимирович уехал. Анна Васильевна ждала Сергея Владимиро- вича и всё думала, приедет с ним Юра или нет. Сергей Владимирович вошёл и сразу услышал: - Ну что там? Он здоров? Как он? Не приехал? - Всё в порядке, Анна Васильевна. Вот письмо от Юры.
0
"Дорогая мама, - писал Юра, - спасибо тебе за вкусные пиро
Türkçe
0
İLK ROL
İlk başta her şey yolundaydı, hatta çok yolundaydı. Yura sınavlarını başarıyla geçti ve tiyatro enstitüsüne kabul edildi. Annesi Anna Vasilievna oğlunu tebrik etti ve babası Nikolay Petroviç ona bir tıraş bıçağı verdi. Sınavları yöneten profesör Anna Vasilievna'ya Yura'nın çok yetenekli olduğunu söyledi. Anna Vasilievna oğlunun başarısından çok memnundu. Fakat Yura enstitüden eve geldiği ilk gün annesine öğrenci kartını gösterdi ve sonra sakince ona diğer tüm öğrencilerle birlikte bir kolhoza gideceklerini söyledi. Orada kolhozcuların patates hasadına yardım edeceklerdi. - Şaka mı yapıyorsun? - Anna Vasilievna şaşırdı. - Hayır. Sıcak giysiler almam gerek.
0
- Ne?! Siz oyuncusunuz ve aniden patates mi hasadına gideceksiniz?! - Anne, biz henüz oyuncu değiliz. Kolhozda sadece üç hafta çalışacağız. Ve ayrıca, fiziksel çalışma hiç kimseyi sanatçı olmaktan alıkoymazdı. Sabahleyin Yura kolhozuna gitti. 00 gün geçti. Anna Vasilievna Yura için endişeleniyordu. Sonbahardı, neredeyse her gün yağmur yağıyordu, hava soğuktu. Bir gün kocasıyla konuşmaya karar verdi. - Havaya bak! Sürekli yağmur yağıyor... - Evet, patatesleri güzel havada toplamak daha iyidir, - diye sakince cevapladı Nikolay Petroviç ve kahvaltısına devam etti. - Nasıl sakin olabildiğini anlamıyorum. Yura daha 00 yaşında... - Yakında on sekiz olacak... - Hâlâ çocuk! - Bu çocuğa bir tıraş bıçağı verdim.
0
- Hâlâ çok zayıf. - Zayıf mı? Arkadaşlarıyla nasıl futbol oynadığını gördün mü? - Patates hasadı zor bir fiziksel iştir. - Önemli değil, 00 yaşındayken fabrikada çalışıyordum. Ve gördüğün gibi, bana hiçbir şey olmadı! - Anlayamıyorum: Geleceğin sanatçıları neden kolektif bir çiftlikte çalışsınlar ki? Ziraat mühendisi değiller, kolektif çiftçi değiller, sanatçı! - Ne olmuş yani? Halk Sanatçısı Hmelev'in önce bir araba fabrikasında çalıştığını okudum. Bu, onun büyük bir sanatçı olmasını engellemedi. Bir sanatçının hayatı, işi, insanları ve patateslerin dükkânlarda yetişmediği gerçeğini iyi bilmesi gerekir. Anna Vasilievna kocasına öfkeyle baktı ve şöyle dedi: - Peki, oğluna yardım etmek istemiyorsan, ben kendim yardım ederim.
0
- Ona yardım etmene gerek yok. Sonbaharda kolektif çiftçilerin hasadına yardım etmenin bizim için iyi bir gelenek haline geldiğini biliyorsun. Ve tüm öğrenciler Eylül ayında kolektif çiftliklere gider. Ertesi gün Nikolay Petroviç bir iş gezisine çıktı ve Anna Vasilievna oğluna yardım etmeye karar verdi. Nikolay Petroviç'in arabası olan bir arkadaşını aradı ve yanına gelmesini istedi. - Sergey Vladimiroviç, bana ve Yura'ya yardım etmeni rica ediyorum. - Ne oldu Anna Vasilyevna? - Yura'mızın tiyatro enstitüsüne girdiğini biliyor muydun? - Evet, Nikolay Petroviç söyledi. - Ama 00 gündür Yura'mız rolünü oynamıyor. Patates hasadı için kolhoza gitti. - Fena bir rol değil. Modern.
0
- Çok endişeliyim. Oraya gitmeni, orada nasıl hissettiğini görmeni rica ediyorum. Belki onu geri getirebilirsin... - Ama muhtemelenGitmeme izin vermiyor musun? - Ve orada açıklıyorsun: Babam iş gezisine gitti ve annem kendini iyi hissetmiyor. - Nikolay Petroviç bundan haberdar mı? - Elbette hayır. - Nikolay Petroviç öğrenirse çok üzüleceğini düşünüyorum. Ama endişelenmemen için gidip Yura'mızın nasıl olduğuna bakacağım. - Çok teşekkür ederim, Sergey Vladimiroviç! Bana yardım edeceğini biliyordum. Yura'ya bir mektup ve ev yapımı turtalar göndermek istiyorum. Pazar günü, Sergey Vladimiroviç kolhoza gitti. Arabasını bir tarlanın yakınında durdurdu. Orada tarlada yürüyen genç bir adam gördü. - Genç adam, buradaki tiyatro enstitüsü öğrencilerinin nerede çalıştığını biliyor musun?
0
- Biliyorum. Ben de tiyatro enstitüsü öğrencisiyim. Kime ihtiyacın var? - Yura Sorokin'e ihtiyacım var. rurovbe - Benimle gel. Yura, Sergey Vladimiroviç'i görünce şaşırdı ve şöyle dedi: - Merhaba, Sergey Vladimiroviç! Ne oldu? avon strefa - Merhaba Yura. Hiçbir şey olmadı, evdeki herkes sağlıklı. Babam iş gezisine çıktı ve annem çok endişeli, gidip nasıl hissettiğine bakmamı istedi. - Kendimi harika hissediyorum. Kolhozda, kolhozcu rolünü iyi oynadığımızı söylerler. Doğru. - Annem sana bir mektup ve turtalar gönderdi. - Harika! Çocuklar, buraya gelin! Annemin ne kadar lezzetli turtalar yaptığını henüz bilmiyorsunuz. Öğrenciler hızla ateşin etrafında toplandılar. Hepsi sağlıklı, neşeliydi, herkesin keyfi yerindeydi.
0
Yura, herkesin yiyebilmesi için turtaları yere koydu ve mektubu okumaya başladı. Okudu ve şöyle dedi: "Annem hala zayıf bir çocuk olduğumu düşünüyor." Sonra arkadaşlarına baktı ve sordu: - Turtalar nasıl? Beğendin mi? - Harika turtalar! Annene bu kadar lezzetli turtalar için teşekkür et. Yura ateşin yanına oturdu ve annesine hızla bir mektup yazdı ve Sergey Vladimiroviç ayrıldı. Anna Vasilievna, Sergei Vladimirovich'i bekliyordu ve Yura'nın onunla gelip gelmeyeceğini merak ediyordu. Sergei Vladimirovich içeri girdi ve hemen şunları duydu: - Neler oluyor? İyi mi? Nasıl? Gelmedi mi? - Her şey yolund